Oproep voor gedeprimeerde gedichten!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je gedicht op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij
plaatsen je gedicht, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze
site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang
en precies als de vloed van je tranen.
Voor PJ
Jij,
zo dicht bij mij,
een plekje veroverd,met moeite
in mijn gehavende hart..
aanhoudend geklop op mijn gesloten deur
tot jij mijn weerstand brak,
jij raakte me diep
recht in mijn hart..
is dit oprecht?
is dit zuiver?
is dit goed?
er knaagt iets aan me
een ondefinieerbare onrust
in mijn vers geopend kwetsbaar hart
zeg me dat het niet zo is,
laat me in het ongewis,
in vrede,
ik sluit mijn ogen,ik wil niet zien..
niet onder ogen zien..
de leugens opnieuw,
nu weer anders van gedaante,
ik wil niet voelen
niet weer die pijn
ik moet,
hou mezelf niet langer voor de gek,
ik had eerder moeten gaan,
mezelf moeten besparen deze pijn..
ik heb mijn hart opnieuw laten verwonden
er zat nog teveel oude pijn
die kon alleen jij aan de oppervlakte brengen,
het heeft zo moeten zijn
maar het schokt me telkens weer
degenen die mijn tranen drogen
mij hun eerlijkheid beloven
juist zij steken me neer
messcherp sneden jouw leugens door mijn vertrouwen
het stierf af
weer teruggeworpen op mezelf
zoekend naar wat er was
jij raakte mij diep
diep in mijn oude pijn
mijn deur is nu dicht...
Durf ik ooit weer open te zijn...
want "liefde" is zo nauw verbonden met mijn allerdiepste pijn...
D.
